اقتصاد

افغانستان به لحاظ اقتصادی یکی از فقیرترین کشورهای جهان محسوب می‌شود که همه ناشی از نابسامانی‌های سیاسی است. اقتصاد افغانستان بعد از فروپاشی حکومت طالبان در سال 2001 رو به بهبودی نهاده‌است .نرخ آمار زیر خط فقر این کشور بسیار وحشتناک است ، به موجب این نرخ از هر صد افغانستانی 55نفر آنان زیر خط فقر هستند. از دیگر نرخ‌های نگران کننده این کشور فقیر نرخ 43 درصدی بیکاری است. حدود 81 درصد مردم این کشور کشاورز هستند و بقیه شامل 11 درصد در صنعت (اغلب بافندگی) و9درصد در خدمات مشغول به کار هستند. به موجب آمار سال 2004 ، 15 میلیون نفر در این کشور کارگر هستند. نرخ تورم در این کشور در سال 2005 ، 3 ,16و در سال 2006 بنا بر پیش بینی‌ها 17 درصد است. عمده ترین محصولات صادراتی این کشور به سه کشور آمریکا(25,4?) ، پاکستان(22?) و هند(19,5?) است که حجم آن 500 میلیون دلار تخمین زده می‌شود. و عمده ترین شریکان صادر کننده محصولات به این کشور پاکستان (23,7?) ، آمریکا (11,2?) ، هند (India 7,9?) ، آلمان (6,8?) ، ترکمنستان (4,9?) ، روسیه (4,5?) ، کنیا (4,3?) و ترکیه (4,2?) می‌باشند که حجم آن به بیش از 4 میلیارد دلار می‌رسد. بیشترین بدهی این کشور به کشور روسیه و نیز بانک بین المللی پول است که به بالغ بر8 میلیارد دلار می‌رسد. پس از سقوط طالبان بیش از 60 کشور جهان قول کمک به این کشور را دادند که به فاصله 2004 تا 2009 ، 8,9 میلیارد دلار به این کشور کمک بلاعوض کنند. واحد پول آن افغانی نام دارد که از سال2000 به بعد ارزش‌ها به نسبت دلار رو به بهبودی دارد.سال مالی آن از اول فرودین (21مارس) تا 29 اسفند (20 مارس) است. عمده ترین محصول صادراتی این کشور مرفین یا تریاک است . از دیگر اقلام صادراتی این کشور می‌توان به جامه پشمی بومی این کشور و فرش‌های دستباف و پوست گاو و گوسفند و سمور و پلنگ و مار اشاره کرد